Ο Σπύρος Στρατούλης μετά από τον σκληρό και ανυποχώρητο αγώνα που επέδειξε όντας απεργός πείνας για 60 ημέρες (από 11/11/2013 έως 10/1/2014) “δικαιώθηκε” ως προς το αίτημά του να απαλλαγεί από την κακουργηματική κατηγορία που τον βάρυνε περί συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης -στην ποινική υπόθεση που είχε δημιουργηθεί εναντίον του και άλλων 58 ατόμων τον Ιούλιο του 2012- προκειμένου να μπορέσει να ξαναλάβει άδειες εξόδου από τη φυλακή της Λάρισας όπου κρατείται. Το βούλευμα που εκδόθηκε έκρινε πως δεν υπάρχει καμία εγκληματική οργάνωση και απάλλαξε όλους τους κατηγορούμενους από αυτή, δεχόμενο και το πιο προβληματικό ζητούμενο όλων μας, δηλαδή να μην επιτρέψουμε να βαφτίζονται εγκληματικές οργανώσεις ολόκληρες αναρχικές συλλογικότητες και αντιεξουσιαστικές ή ολόκληρα κινήματα (όπως π.χ. Σκουριές). Η ίδια η διοίκηση της φυλακής πάντοτε ισχυριζόταν πως η κακουργηματική εκκρεμότητα ήταν το μοναδικό εμπόδιο στην επαναχορήγηση των αδειών του.
ΑΛΛΑ ο εισαγγελέας της φυλακής εκφράζοντας τη μειοψηφία στη σύνθεση του Συμβουλίου της Φυλακής Λάρισας που συνεδρίασε χτες, 23/1, προκειμένου να κρίνει το αίτημα του να του δοθεί η 11η σε σειρά άδεια εξόδου του, άσκησε προσφυγή σε βάρος της απόφασης που έκρινε αποδεκτό το αίτημα του για άδεια! Η αίτηση του Σπύρου έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία των δύο μελών του Συμβουλίου (διευθυντή και κοινωνικής λειτουργού) και ο Εισαγγελέας μειοψήφησε εκφράζοντας αντίθετη άποψη. Η τυπική του απάντηση ήταν πως ο Στρατούλης ενδεχομένως να κάνει κακή χρήση της επόμενης άδειας, δεδομένου πως ακόμη εκκρεμεί σε βάρος του αδίκημα σε βαθμό πλημμελήματος!
ΠΡΑΚΤΙΚΑ αυτό σημαίνει πως η απόφαση για χορήγηση τακτικής άδειας εξόδου του Σπύρου, αναστέλλεται μέχρι να αποφανθεί το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λάρισας σε δεύτερο βαθμό κρίνοντας την προσφυγή του εισαγγελέα!
Δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει βέβαια πως η εκδικητική μανία σε βάρος του Σπύρου Στρατούλη και σε βάρος όλων των αγωνιζόμενων ανθρώπων δεν έχει τέλος.
Οι φορείς της κρατικής εξουσίας καλούν σε συνεχή απολογία όσους αγωνίστηκαν και συνεχίζουν την αντίστασή τους, θέλοντας να τιμωρήσουν την αξιοπρεπή τους στάση.
Είναι πλέον εμφανές πως στην περίπτωση του Σπύρου δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για όσα αδικήματα φέρεται πως έπραξε αλλά γιατί είναι αυτός που κατάφερε να έχει πρόσωπο μέσα από τις φυλακές και να αγωνίζεται συλλογικά και αδιαπραγμάτευτα.
Ακόμη και λίγους μήνες πριν από την αποφυλάκισή του, μετά από ολόκληρα 22 χρόνια κράτησης…
Λέξεις και έννοιες που είναι ξένες για αυτούς, εμάς μας θυμίζουν τους αντίπαλους δρόμους στους οποίους θα συνεχίζουμε να πορευόμαστε.
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ