It has been nearly three years since the repression of May 29, 2012, and the comrade Henry Zegarrundo still faces certain restrictions. He is under a kind of house arrest in which he is allowed to go out to perform certain personal activities, see his family, and work for a few pesos. Since he was imprisoned to this date he has had more than forty court dates, of which around thirty were called off – we’ve lost count.
Nevertheless, Power can change and manipulate everything at its whims, and it has been nearly two years since the judge ordered the prosecutors to present a charge, and if they did not do so in five days, the case would be considered dead (this warning was made in May 2013, after our comrade, having been imprisoned for a year, was released into full house arrest). Afterward, the judge retracted the threat and – as expected – demonstrated his bias towards his colleagues in the general prosecutor’s office.
Four months ago, a hearing was held to resolve the incident mentioned above. The defense succeeded in removing the prosecution from the case, but nevertheless the judge has not notified relevant parties that in the course of five days if the prosecutor does not appeal or present charges, the case related to the accusation for terrorism will be over (this notification ought to be prepared a few days after the hearing). As regards the other charge for attempted homicide, in which the complainant is the ex vice-minister of the environment, only one complaint has been presented since October 2011, as well as a report from the explosives unit in which even they could not explain what happened. Nonetheless, there isn’t a set-up in which attacks were made up; some cells attacked physical structures of the State/Capital between 2011 and 2012, but the power-mad state has invented evidence in its attempt to show its “omnipotence” and has succeeded in prompting individuals who supposedly struggle against the system of domination and patriarchy to snitch. In all this hubbub of “proof”, these statements by informants, as well as the allegations and the information from the infiltrators in the libertarian movement were used to make up the case, in which they have determined that there is an anarchist organization with international ties and international financing. They have even “criminalized” internationalist solidarity toward comrades kidnapped by other states and locally toward indigenous peoples and struggles.
During the process, there were many actions manipulated by Power. The word frame-up was sometimes used but not to speak from a victimized position, but one on the offensive, as a denouncement in order to share such experiences with other comrades, to help them confront the enemy and the disastrous means employed by power. To mention a few, there are strange things in the notes on the investigation: in the notes on the first raid they carried out on our comrade, there’s the name of a supposed neighbor who witnessed when they raided his parents’ home. This neighbor does not actually exist – they invented him. In the second raid, which took place in the comrade’s home while he was being held in a cell at the police station, they planted a calendar that did not belong to him, and when they confiscated his belongings they “found it” as if they were discovering “one more piece of proof” with which to accuse him.
The current situation of our comrade has not changed – except for the “substitute measures” that supposedly give him more “flexibility” – since for these slaves of Power he has not ceased to be a risk for their settled society.
Comrades in solidarity
http://en.contrainfo.espiv.net/2015/04/08/bolivia-news-on-the-case-of-henry-zegarrundo/
Βολιβία: Ενημέρωση για την υπόθεση του συντρόφου Χένρυ Σεγαρρούντο
Πάνε κοντά 3 χρόνια από τότε που ξέσπασε η καταστολή στις 29 Μάη 2012. Ο σύντροφος Χένρυ Σεγαρρούντο υπόκειται ακόμη σε κάποια περιοριστικά μέτρα: τελεί υπό καθεστώς μερικού κατ’ οίκον περιορισμού, όπου του επιτρέπουν να βγαίνει ώστε να πραγματοποιεί κάποιες προσωπικές δραστηριότητες, να βλέπει την οικογένειά του και να δουλεύει για να βγάλει μερικά πέσος. Απ’ τη στιγμή της προφυλάκισής του μέχρι τώρα είχε παραπάνω από 40 ακροάσεις στα δικαστήρια, απ’ τις οποίες αναβλήθηκαν καμιά 30αριά – έχουμε χάσει πια το μέτρημα.
Βέβαια, η εξουσία είναι σε θέση να τροποποιεί και να μανιπουλάρει τα πάντα καταπώς τη βολεύει. Έχουν περάσει κοντά 2 χρόνια από τότε που ο αρμόδιος δικαστής παρήγγειλε στην εισαγγελία να παρουσιάσει κατηγορητήριο εντός 5 ημερών, ειδάλλως θα κήρυσσε λήξασα την υπόθεση (το εν λόγω τελεσίγραφο επιδόθηκε τον Μάη του 2013, αφότου ο σύντροφος είχε βγει απ’ το καθεστώς προφυλάκισης στο οποίο βρισκόταν επί έναν χρόνο κι είχε τεθεί σε πλήρη κατ’ οίκον περιορισμό). Αργότερα όμως ο δικαστής απέσυρε την προθεσμία και –όπως ήταν αναμενόμενο– επέδειξε μεροληψία υπέρ των συναδέλφων του της γενικής εισαγγελίας.
Προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα που θίγεται στην προηγούμενη παράγραφο, πριν από 4 περίπου μήνες έλαβε χώρα μια ακροαματική διαδικασία όπου, χάρη στις προσπάθειες της νομικής υπεράσπισης, η γενική εισαγγελία έχασε τη δυνατότητα στοιχειοθέτησης της υπόθεσης· παρ’ όλα αυτά, το δικαστήριο μέχρι στιγμής δεν κοινοποίησε στα εμπλεκόμενα μέρη (με ειδοποιητήριο που θα ’πρεπε να έχει ετοιμαστεί εντός ολίγων ημερών μετά τη συνεδρίαση) ότι η εισαγγελία έχει πενθήμερη διορία για την άσκηση έφεσης ή την επίδοση κατηγορητηρίου, αλλιώς η υπόθεση πρέπει να θεωρηθεί λήξασα – όλο δαύτο σε σχέση με τη δίωξη περί τρομοκρατίας. Όσον αφορά την άλλη κατηγορία, περί απόπειρας ανθρωποκτονίας, στην οποία ενάγουσα είναι η πρώην υφυπουργός περιβάλλοντος, υπάρχει μονάχα μία καταγγελία από τον Οκτώβρη του 2011 και μια διάτρητη έκθεση της μονάδας εκρηκτικών, όπου ούτε οι ίδιοι δεν μπορούν να εξηγήσουν τι είναι ακριβώς αυτό που συνέβη. Βέβαια, δεν πρόκειται για περίπτωση σκευωρίας με την έννοια της επινόησης επιθέσεων, δεδομένου πως κάποιοι πυρήνες επιτέθηκαν σε υλικές δομές του κράτους/Κεφαλαίου από το 2011 μέχρι το 2012. Ωστόσο η εξουσία, μες στην πρεμούρα της να επιδείξει την “παντοδυναμία” της, κατασκεύασε ενοχοποιητικά στοιχεία και κατάφερε να κάνει άτομα που υποτίθεται πως αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα της κυριαρχίας και της πατριαρχίας να υπογράψουν ρουφιανοκαταθέσεις. Πίσω απ’ όλη αυτή την τρικυμία “αποδείξεων”, αυτές τις προδοτικές καταθέσεις, συν τους ισχυρισμούς των διωκτικών αρχών και τις πληροφορίες μέσα απ’ την παρείσφρηση βαλτών στο ελευθεριακό κίνημα θωράκισαν την υπόθεση, υποστηρίζοντας πως υπάρχει μια αναρχική οργάνωση με διεθνείς συνδέσμους και διεθνή χρηματοδότηση, και φτάνοντας μέχρι του σημείου να “εγκληματοποιήσουν” τη διεθνιστική αλληλεγγύη προς συντρόφια απαχθέντα από άλλα κράτη, καθώς και τη στήριξη σε τοπικό επίπεδο προς ιθαγενείς λαούς και αγώνες.
Κατά τη διάρκεια της δικονομικής διαδικασίας υπήρξαν πολλές ενέργειες μανιπουλάτσιας από πλευράς της εξουσίας, έτσι σε κάποια φάση έγινε λόγος για στημένη δίωξη, όχι όμως από μια θέση θυματοποίησης, αλλά από μια θέση επίθεσης και καταγγελίας για να έχουν υπόψη τους κι άλλα συντρόφια τέτοιες εμπειρίες, που μπορεί να τους φανούν χρήσιμες για την αντιμετώπιση του εχθρού μπροστά στα ειδεχθή έργα της εξουσίας. Και, για ν’ αναφέρουμε μερικά, στους φακέλους της έρευνας υπάρχουν περίεργα πράματα: Στην καταγραφή της πρώτης μπούκας που έκαναν οι μπάτσοι, εμφανίζεται τ’ όνομα ενός υποτιθέμενου γείτονα ως μάρτυρα κατά τη διάρκεια της επιδρομής στο σπίτι του πατέρα και της μάνας του συντρόφου, κι ο φερόμενος ως γείτονας ούτε καν υπάρχει, τον εφηύραν. Στη δεύτερη ψακτική, αυτήν τη φορά στο σπίτι του συντρόφου, κι ενώ ο ίδιος ήταν ήδη αιχμάλωτος στα κρατητήρια της αστυνομίας, φύτεψαν μια ατζέντα που δεν είναι δικιά του και τη στιγμή της κατάσχεσης των προσωπικών του αντικειμένων “την εντόπισαν” σαν να ανακάλυπταν μία “επιπρόσθετη απόδειξη” για να τον κατηγορήσουν.
Αν εξαιρέσει κανείς τα “υποκατάστατα μέτρα” που υποτίθεται πως του παρέχουν μια μεγαλύτερη “ευελιξία”, η κατάσταση του συντρόφου επί της παρούσης δεν έχει αλλάξει, μιας και για όλους αυτούς τους λακέδες της εξουσίας δεν έχει πάψει να αποτελεί κίνδυνο για τη βολεμένη τους κοινωνία.
http://gr.contrainfo.espiv.net/2015/04/01/bolivia-actualizacion-sobre-el-caso-del-compa-henry-zegarrundo/