Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 στην Αμφιάλη, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δέχεται επίθεση από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και πέφτει νεκρός από το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά. Σε μια προσπάθεια να καπηλευτεί αυτήν τη δολοφονία, το κράτος, με μια «αντι»φασιστική – μα πάντα καθεστωτική – ρητορική, διώκει τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση επιχειρώντας να απονοηματοδοτήσει τον αντιφασισμό των από τα κάτω και να αποπροσανατολίσει την κοινωνία από το ότι η πηγή του φασισμού είναι η ίδια η ύπαρξη του κράτους και του κεφαλαίου. Από τη μέχρι τώρα έκβαση της δίκης (αποφυλακίσεις χρυσαυγιτών κτλ), έχει γίνει ήδη ξεκάθαρο
ο ότι μόνο οι από τα κάτω αυτοοργανωμένα και μαχητικά μπορούν να αντιμετωπίσουν πραγματικά τον φασισμό. Στις γειτονιές μας είναι ακόμα νωπές οι μνήμες της δολοφονίας του εργάτη Σ. Λουκμάν από τους φασίστες Λιακόπουλο και Στεργιόπουλο, της δολοφονικής επίθεσης στο στέκι Αντίπνοια το 2008, καθώς και της πρόσφατης απόπειρας εμπρησμού του το καλοκαίρι. Κάνουμε και θα συνεχίζουμε να κάνουμε τα πάντα για να είναι οι γειτονιές μας καθαρές από φασίστες. Ο αγώνας μας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας, ενάντια στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας την εποχή της κρίσης θα περάσει πάνω από κάθε κρατικό ή παρακρατικό εμπόδιο συναντήσει.
Γιατί ο αντιφασιστικός αγώνας είναι κομμάτι του αγώνα ενάντια στο ίδιο το σύστημα, που δημιουργεί και συντηρεί τον φασισμό. Δεν τρέφει κρατικές αυταπάτες και διεξάγεται στους δρόμους, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στις σχολές, στις γειτονιές με μαχητικά, αυτοοργανωμένα, οριζόντια. Είναι εκεί που συγκρούεται ο κόσμος της ισότητας, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης με τον κόσμο της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης.