On Saturday 19/9 at dawn, ςε tried to disrupt even temporarily the conformism of the petty masses. As the crowd was sharpening its passivity, ready once again to show its complicity by supporting the authoritarian structure, we tried to actively declare our complicity with the anarchist prisoners, who carry out their own fight against the isolation and alienation their are subjected to in the condition of imprisonment.
Evi Statiri, partner of Gerasimos Tsakalos, is on a hunger strike since 14/9 demanding only the termination of her unjustified detention. Evi Satiri, victim of the authority’s generalized power expansion strategy is imprisoned in the cells of democracy since 2/3 when she arrested together with Angeliki Spyropoulou and Athena Tsakalou in Salamina and is accused of being member of a terrorist organization without any evidence whatsoever . I is certain that Evi is not held hostage by the state by accident. Authority, beyond the psychological test to which it wishes to put the comrades of CCF in order to avenge them for their consistent and uncompromising aggressive attitude, has a much more dangerous target in its plans. The democratic totalitarianism of order, legality, safety, quietness, commodities, and economic domination wants to eliminate everything that questions the choices which the masses are allowed to consume from its one-dimensional reality of the spectacle.
The total expansion of a reality with predefined movement limits doesn’t allow its questioning, much more the transfer from the abstract space of ideas to the physical armed confrontation with the materializations of institutional power. Those who negate the existent, should firstly be punished and eliminated and secondly, since no punishment can erase events, have their choices isolated, marginalized, ridiculed and communicated in the rational control tanks and their bearers. Anarchists urban guerrillas who attempt a radical deconstruction of modern life, should literally disappear from the social terrain in order for the smooth operation of the system and it is a natural consequence by which no one should be surprised that family members and friends are prosecuted, following their choice to have relationships with people whose history should be deleted from the social memory.
Under these conditions we wanted to disrupt the daily flow of news, information and events of an election campaign, we placed incendiary devices at two election kiosks, one of the Communist Party and one of SYRIZA in Ano Patissia, and vandalized one kiosk of ND (New Democracy) in Kifissia. Although there are many reasons to attack these political parties, the choice was essentially arbitrary, so we will bother explaining any special reasons for these attacks since as anarcho-nihilists we are hostile towards every political structure. The time frame of the attack however was not arbitrary at all. Our choice to attack a day before the elections was aimed to disrupt the democratic spectacular relations where domination demonstrates its ideological omnipotence. Elections also are fully adapted to the existence of the modern slave who was asked to give away a life whose rights have already been taken, to the hands of a specialist. The votes deposited in the ballot box bear the imprints of an abandoned life and a rented consciousness whose every desire is the product of social imperatives, independent only to the extend that it confirms the one-dimensional civilization of the authoritarian world.
It is obvious that the choices and issues of anarchist prisoners have no place within the borders of domination and that is why we as anarchists take up the task of establishing the flow of our own world against those who in the face of the fear of a chaotic life chose to seek refuge in the smoothness of authoritarian realism. In contrast with the procedures for managing the masses, the issues concerning anarchist comrades are directly linked to us and we are prepared to assist them when necessary. Far from reproducing nihilistic intellectualism and the commodified notion of violence for violence, expressed by discontented crowds, let us go on the offensive always according to our desire for action. Let us put an end to the graphic reproduction f phrases spoken too many times and harmless slogans and let us begin to live the war for which so much ink has been spilled.
Immediate release of the hunger striker Evi Statiri, not because her imprisonment is “illegal” or “unjust” but because we demand it.
Immediate granting og educational prison leaves to Nikos Romanos
WAR ON DEMOCRACY
DEATH TO LAW
DEATH TO SOCIETY
Nihilists for the total attack against the existent
https://interarma.info/2015/10/12/ebrismos-vandalismos-eklogikon-peripteron/?lang=en
Ελλάδα: Εμπρησμός και βανδαλισμός εκλογικών περιπτέρων (Αθήνα, Σεπτέμβριος 19/09/2015)
Στάλθηκε στο Inter Arma:
Σάββατο 19/9 τα ξημερώματα επιχειρήσαμε να διαταράξουμε έστω και παροδικά τη νηνεμία του ανθρώπινου συμφερτού. Καθώς το πλήθος ακόνιζε τη παθητικότητα του, έτοιμο για μια ακόμη φορά μα υπογράψει τη συνενοχή τους στηρίζοντας το εξουσιαστικό οικοδόμημα εμείς προσπαθήσαμε να δηλώσουμε έμπρακτα τη συνενοχή μας με τους αναρχικούς φυλακισμένους, οι οποίοι διεξάγουν τη μάχη τους ενάντια στην απομόνωση και την αλλοτροίωση που υφίστανται από την συνθήκη του εγκλησμού.
Η Εύη Στατήρη, σύντροφος του Γεράσιμου Τσάκαλου, από τις 14/9 διεξάγει απεργία πείνας με μοναδικό αίτημα τον τερματιμασμό της αδικαιολόγιτης προφυλάκισής της. Η Εύη Στατήρη, θύμα της γενικευμένης στρατηγικής επέκτασης της εξουσίας βρίσκεται φυλακισμένη στα κελιά της δημοκρατίας από τις 2/3 όπου και συνελήφθει μαζί με την Αγγελική Σπυροπούλου και την Αθηνά Τσάκαλου στη Σαλαμίνα και βαρύνεται με την κατηγορία για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση δίχως καμία απολύτως ένδειξη. Άσφαλώς η ομηρία της Εύης από το κράτος δεν είναι καθόλου τυχαία. Η εξουσία πέρα από την ψυχολογική δοκιμασία στην οποία θέλει να υποβάλει τους συντρόφους της ΣΠΦ ως εκδίκηση για την συνεπή και ανυποχώρητη επιθετική τους στάση έχει στο επεικτατικό σχεδιάγραμμα της έναν πολύ πιο επικίνδυνο στόχο. Ο δημοκρατικός ολοκληρωτισμός της τάξης, της νομιμότητας, της ασφάλειας, της ησυχίας, του εμπορεύματος, και της οικονομικής κυριαρχίας θέλει να αφανίσει από την θεαματικοποιημένη μονοδιάστατη πραγματικότητα του οτιδήποτε αμφισβητεί τις επιλογές που επιτρέπεται στο πλήθος να καταναλώνει.
Η ολοκληρωτική εξάπλωση μιας πραγματικότητας με προκαθορισμένα όρια κίνησης δεν μπορεί να επιτρέψει την αμφισβήτηση της πόσο μάλλον τη μεταφορά της από τον αφαιρετικό χώρο των ιδεών στην υλική ένοπλη αντιπαράθεση με τις ενσαρκώσεις της θεσμικής εξουσίας. Οι αρνητές του υπάρχοντος σε πρώτο πλάνο οφείλουν να τιμωρούνται και να εξοντώνονται φυσικά και σε δεύτερο, επειδή καμία τιμωρία δεν μπορεί να ξεφράψει γεγονότα, οι επιλογές των συγκεκριμένων ανθρώπων θα πρέπει να απομονωθούν, να περιθωριοποιηθούν, να γελοιοποιηθούν και να κοινωνικοποιηθούν στις δεξαμενές ορθολογικού ελέγχου και τους φορείς τους. Οι αναρχικοί αντάρτες πόλης που επιχειρούν τη ριζική αποδόμηση του σύγχρονου τρόπου ζωής, επιβάλλεται για την διαχείρηση της ομαλής λειτουργίας της μηχανής, να εξαφανιστούν κυριολεκτικά από το κοινωνικό ανάγλυφο και είναι φυσική συνέπεια που κανέναν δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει το ότι συγγενικά και φιλικά πρόσωπα διώκονται ως συνεπακόλουθο της επιλογής τους να έχουν σχέσεις με ανθρώπους των οποίων η ιστορία πρέπει να διαγραφεί από την κοινωνική μνήμη.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες εμείς επιθυμώντας να διασαλεύσουμε την καθημερινή ροή ειδήσεων, πληροφοριών και γεγονότων μιας προεκλογικής περιόδου τοποθετήσαμε εμπρηστικούς μηχανισμούς σε δυο προεκλογικά περίπτερα, ένα του ΚΚΕ και ένα του ΣΥΡΙΖΑ στα Άνω Πατήσια, ενώ σπάσαμε και ένα της Ν.Δ στην Κηφισιά. Παρότι υπάρχουν πολλοί λόγοι να επιτεθούμε σε αυτά τα πολιτικά κόμματα, η επιλογή τους ήταν κατά βάση τυχαία, οπότε δεν θα αναλωθούμε στη σκιαγράφηση των ειδικών αιτιών επίθεσης στους παραπάνω στόχους αφού έτσι κι αλλιώς ως αναρχικοί μηδενιστές αντιλαμβανόμαστε εχθρικά κάθε πολιτικό μόρφωμα. Το χρονικό πλαίσιο της επίθεσης όμως όπως προαναφέραμε δεν ήταν διόλου τυχαίο. Η επιλογή μας να επιτεθούμε μια μέρα πριν τη διεξαγωγή των εκλογών είχε ως στόχο τη διατάραξη των δημοκρατικών θεαματικών σχέσεων που η κυριαρχία επιδεικνύει την συνειδισιακή παντοδυναμία της. Οι εκλογές εξάλλου είναι πλήρως προσαρμοσμένες στην ύπαρξη του σύγχρονου υπηκόου που αυτός καλείται να αναθέσει μια ζωή της οποίας τα δικαιώματα του έχουν αφαιρεθεί εξαρχής στα χέρια ενός ειδικού. Η ψήφος που κατατίθεται στην κάλπη φέρει τα αποτυπώματα μιας παρατημένης ζωής και μιας ενοικιαζόμενης συνείδησης που κάθε βούληση που τη διέπει είναι προιόν κοινωνικών επιταγών, ανεξάρτητη μόνο όσο επιβεβαιώνει τον μονοδιάστατο πολιτισμό του εξουσιαστικού κόσμου.
Είναι φανερό πως οι επιλογές και τα ζητήματα των αναρχικών εγκλείστων δεν έχουν θέση εντός των συνόρων της κυριαρχίας γιαυτό κι εμείς ως αναρχικοί οφείλουμε να κερδίσουμε το στοίχημα να αντιτάξουμε τη ροή του δικού μας κόσμου απέναντι σε όσους επέλεξαν μπροστά στο φόβο μιας χαοτικής ζωής να αναζητήσουν καταφύγιο στην ομαλότητα του εξουσιαστικού ρεαλισμού. Σε αντιίθεση με τις διαδικασίες διαχείρησης της ανθρωπομάζας τα ζητήματα των αναρχικών συντρόφων συνδέονται άμεσα με εμάς και είμαστε διατεθειμένοι να πλαισιώσουμε αναλόγως. Μακριά από την αναπαραγωγή διανοουμενισμών με μηδενιστικό πρόσημο και την εμπορευματική βια για τη βία που εκφράζεται από δυσαρεστημένα πλήθη, να περάσουμε στην επίθεση πάντα με γνώμονα την επιθυμία μας για δράση. Ας μπει ένα τέλμα στη γραφική αναπαραγωγή χιλιοτυπωμένων φράσεων και την ακίνδυνη συνθηματολογία και ας αρχίσουμε να ζούμε τον πόλεμο για τον οποίο τόσο μελάνι έχει χυθεί.
Άμεση απελευθέρωση της απεργού πείνας Εύης Στατήρη, όχι γιατί η φυλάκισή της είναι “παράνομη” ή ‘Άδικη” αλλά γιατί το απαιτούμε.
Άμεση χορήγηση των εκπαιδευτικών αδειών στον Νίκο Ρωμανό
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Μηδενιστές για την ολική επίθεση στο υπάρχον
https://interarma.info/2015/10/12/ebrismos-vandalismos-eklogikon-peripteron/