(poster from http://utopia-ad.org/)
Σήμερα Δευτέρα 12/10/2015 κατά τη συνεδρίαση του εφετείου της υπόθεσης του Επαναστατικού Αγώνα ο Νίκος Μαζιώτης μέλος της οργάνωσης ανέπτυξε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους καταθέτει δύο αιτήσεις που ζητάει να κληθούν αυτόπτες μάρτυρες από την επίθεση της οργάνωσης στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Επίσης κατέθεσε και αίτηση για την κλήτευση του πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα. Ακολουθούν οι αιτήσεις έτσι όπως κατατέθηκαν στο δικαστήριο.
————————————————————————
ΑΙΤΗΣΗ ΚΛΗΤΕΥΣΗΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ Η.Π.Α. ΣΤΙΣ 12/01/2007
Ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μια ένοπλη επαναστατική οργάνωση, η οποία με τη δράση της προπαγανδίζει την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και του κράτους από το λαό. Οι ενέργειες της οργάνωσης στρέφονται εναντίον δομών και μηχανισμών της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, εναντίον του καθεστώτος και όσων το προστατεύουν. Δικαστήρια, αστυνομικά τμήματα και δυνάμεις καταστολής, υπουργεία, τράπεζες και πολυεθνικές, η πρεσβεία των Η.Π.Α. , το χρηματιστήριο Αθηνών καθώς και παράγοντες της πολιτικής εξουσίας που εγκλημάτησαν κατά του λαού, όπως ο πρώην υπουργός Δημοσίας Τάξης Βουλγαράκης υπήρξαν οι στόχοι της οργάνωσης.
Είναι υποκρισία ένα καθεστώς που καθημερινά εγκληματεί και τρομοκρατεί τη κοινωνία, που ιδιαίτερα κατά τα τελευταία πέντε χρόνιά με την εφαρμογή των μνημονίων ευθύνεται για μια πολιτική κοινωνικής γενοκτονίας, με χιλιάδες νεκρούς ανθρώπους, από αυτοκτονίες, από αρρώστιες, με εκατομμύρια φτωχούς και άπορους, με χιλιάδες άστεγους, με χιλιάδες να ψάχνουν στα σκουπίδια ή να εξαρτώνται από τα συσσίτια, να κατηγορεί τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα για πρόκληση κίνδυνου κατά της ζωής πολιτών. Οι ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα γίνονταν πάντα με τρόπο που να αποφεύγονται οι κίνδυνοι για την ζωή πολιτών, τους οποίους άλλωστε η οργάνωση θεωρεί εν δυνάμει συμμάχους στον αγώνα για την ανατροπή του υπάρχοντος εγκληματικού καθεστώτος που εσείς ως δικαστές υπερασπίζεστε.
Εκτός από τις επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων καταστολής, όπως την επίθεση εναντίον αστυνομικών των ΜΑΤ στα Εξάρχεια και την απόπειρα εναντίον του πρώην υπουργού Δημοσίας Τάξης Βουλγαράκη, ο Επαναστατικός Αγώνας δεν θέλησε να πλήξει ή να εκθέσει σε κίνδυνο απλούς πολίτες που δεν έχουν κανένα αξίωμα μέσα στο σύστημα οικονομικής και πολιτικής εξουσίας και της καταστολής. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο και το βούλευμα με το οποίο παραπεμφθήκαμε σε δίκη, κατηγορούμαστε για πράξεις οι οποίες έθεσαν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές αδιακρίτως. Το κατηγορητήριο και το βούλευμα που είχε συντάξει ο εισαγγελέας εφετών Μακρόπουλος ήταν δομημένο με τέτοιο τρόπο που σκοπό είχε να απονοηματοδοτήσει την πολιτική δράση του Επαναστατικού Αγώνα, να απονοηματοδοτήσει τα πολιτικά κίνητρα των ενεργειών της οργάνωσης και να προβάλει τη δράση μας ως απολίτικη και εγκληματική.
Ακριβώς λόγω αυτού του γεγονότος, στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο παρέλειπε να καλέσει σημαντικούς μάρτυρες για να φωτίσουν γεγονότα που σε κάποιες ενέργειες της οργάνωσης αποδείκνυαν ότι εγκληματικά λάθη ή παραλείψεις της αστυνομίας ή σκόπιμες ενέργειες υπευθύνων ασφαλείας έθεσαν σε κίνδυνο ζωές πολιτών ή υπαλλήλων, όπως στις επιθέσεις της οργάνωσης στα υπουργεία Οικονομίας και Απασχόλησης και στο χρηματιστήριο Αθηνών. Μετά από αίτηση μας κλήθηκαν τελικά να καταθέσουν επιπλέον μάρτυρες των οποίων η κατάθεση απέδειξε ότι η οργάνωση ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν έθεσε σκόπιμα ή από παράλειψη σε κίνδυνο ζωές πολιτών που δεν είχανε καμία σχέση με τον επιδιωκόμενο εκάστοτε στόχο. Αυτό αποδείχθηκε συγκεκριμένα στις επιθέσεις εναντίον των υπουργείων Οικονομίας και Απασχόλησης και εναντίον του χρηματιστηρίου Αθηνών.
Μία επίσης σημαντική παράλειψη του βουλεύματος με το οποίο παραπεμφθήκαμε σε δίκη ήταν ότι δεν καλούσε κανένα μάρτυρα όσον αφορά την επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην πρεσβεία των Η.Π.Α., επίθεση η οποία ήταν από τις σημαντικότερες της οργάνωσης όπως και του ελληνικού αντάρτικου πόλης γενικότερα, ενέργεια με μεγάλη πολιτική σημασία και συμβολισμό και με μεγάλη λαϊκή και κοινωνική αποδοχή. Οι λόγοι αυτής της παράλειψης είναι καθαρά πολιτικοί και αφορούν το ίδιο το γεγονός της επίθεσης η οποία τραυμάτισε το κύρος της υπερδύναμης των Η.Π.Α. αφού η πρεσβεία στην Αθήνα που είναι έδαφος του κράτους των Η.Π.Α. και είναι η καλύτερα φυλασσόμενη στην Ευρώπη δέχτηκε ένοπλη επίθεση από μέλη του Επαναστατικού Αγώνα τα οποία αποχώρησαν από το σημείο της επίθεσης με ασφάλεια.
Όμως και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο παρότι καλούνται μάρτυρες που εμείς είχαμε ζητήσει στη πρωτοβάθμια δίκη να κλητευθούν για να καταθέσουν για κάποιες επιθέσεις της οργάνωσης (υπουργεία Οικονομίας και Απασχόλησης, χρηματιστήριο Αθηνών), δεν καλείται κανένας μάρτυρας όσον αφορά την επίθεση εναντίον της πρεσβείας των Η.Π.Α.. Επιδίωξη της ελληνικής δικαιοσύνης ήταν και φαίνεται να εξακολουθεί να είναι η υποβάθμιση του ίδιου του γεγονότος, της ίδιας της επίθεσης, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντά των Η.Π.Α., του μεγαλύτερου κράτους τρομοκράτη.
Σύμφωνα με το βούλευμα που αφορά τη συγκεκριμένη ενέργεια, χρησιμοποιήθηκε ρουκέτα «με σκοπό να την χρησιμοποιήσουν για να προξενήσουν κοινό κίνδυνο σε ξένα πράγματα και κίνδυνο σε άνθρωπο, πράγμα το οποίο και συνέβη, εκτοξεύοντας αυτήν με τον ως άνω φορητό εκτοξευτή κατά της πρόσοψης του κτιρίου της πρεσβείας των Η.Π.Α. (δεύτερο όροφο) επί της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας 91 στην Αθήνα και προξενώντας έκρηξη, με αποτέλεσμα την πρόκληση υλικών ζημίων στο εν λόγω κτίριο καθώς και κίνδυνο για τους ανθρώπους που βρίσκονταν κατά εκείνη τη στιγμή εντός του βληθέντος κτιρίου αλλά και εκείνων που βρίσκονταν εκτός ή και διέρχονταν τον χρόνο αυτό από το σημείο της έκρηξης».
Σύμφωνα με την παράγραφο αυτή του βουλεύματος θα έπρεπε τόσο το πρωτοβάθμιο όσο και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο να καλέσει αυτόπτες μάρτυρες έτσι ώστε να διερευνηθεί αν έχει προκληθεί κίνδυνος σε ανθρώπους οι οποίοι ήταν εντός ή εκτός του κτιρίου ή διέρχονταν κατά το χρόνο εκτόξευσης της ρουκέτας από το σημείο. Στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο το αίτημα μας να καλεστούν αυτόπτες μάρτυρες για την επίθεση της οργάνωσης εναντίον της πρεσβείας των Η.Π.Α. για να διαπιστωθεί αν προέκυψε κίνδυνος για διερχόμενους πολίτες απορρίφθηκε, με τον αυθαίρετο ισχυρισμό ότι δεν χρειάζεται γιατί όλα όσα σχετίζονται με τη συγκεκριμένη ενέργεια υπάρχουν στις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με βάση ένα τέτοιο αυθαίρετο ισχυρισμό μας καταδίκασε για αυτήν την ενέργεια αποδίδοντας την κατηγορία έτσι όπως διατυπωνόταν, ότι προέκυψε κίνδυνος για ανθρώπους, για διερχόμενους πολίτες χωρίς αυτό να αποδεικνύεται ούτε από τις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, ούτε από τις προανακριτικές καταθέσεις και απουσία οποιουδήποτε αυτόπτη μάρτυρα που να τεκμηριώνει αυτό. Να επισημάνω ότι όλα αυτά έρχονται σε ευθεία αντίφαση με όσα έχουν δηλώσει Αμερικανοί κατά καιρούς για το ότι ο Επαναστατικός Αγώνας δεν κάνει τυφλά χτυπήματα.
Όπως αποκαλύπτουν έγγραφα του WikiLeaks, αξιωματούχοι της αμερικάνικης πρεσβείας στην Αθήνα όπως ο επιτετραμμένος Κάντριμαν, επισήμαναν πως τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα «θα σταματούσαν μια καλά οργανωμένη ενέργεια παρά να βλάψουν περαστικούς». Η δήλωση αυτή έγινε τον Ιούνιο του 2006 ακριβώς μετά την απόπειρα εναντίον του Βουλγαράκη. Επίσης σε άλλο σημείο των εγγράφων του WikiLeaks αναφέρεται ότι σε κοινή έκθεση της ελληνικής αστυνομίας και του FBI προς την αμερικάνικη πρεσβεία, ενάμιση μήνα μετά την επίθεση της οργάνωσης στην πρεσβεία των Η.Π.Α., «τονίζεται ότι η συγκεκριμένη τρομοκρατική οργάνωση είναι η επικρατέστερη στην πρωτεύουσα και πως η ιδεολογία της αντικατοπτρίζει την αναρχική-αριστερίστικη κοινότητα. Επιπλέον ότι έχει επιδείξει σοβαρά σημάδια επαγγελματισμού και οργανωτικότητας, έχει συνείδηση της κοινής γνώμης και θα δίσταζε να προχωρήσει σε τυφλά χτυπήματα».
Ζητώ με βάση τις δεκάδες προανακριτικές καταθέσεις που έχουν ληφθεί για την επίθεση της οργάνωσης στην πρεσβεία των Η.Π.Α. να κλητευθούν οι εξής αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι ήταν, είτε εκτός του κτιρίου περιμετρικά και είχαν καθήκοντα φύλαξης του κτίριού της πρεσβείας, είτε πολίτες οι οποίοι έτυχαν να διέρχονται από το σημείο τη χρονική στιγμή της εκτόξευσης της ρουκέτας:
1) Κουγιουμτζίδης Όλεγκ, οδηγός αστικού λεωφορείου
2) Πιετρής Κωνσταντίνος, αρτοποιός
3) Γιαννακούτζος Γεώργιος, αξιωματικός πολεμικής αεροπορίας που υπηρετεί στο δεύτερο Κέντρο Ελέγχου Περιοχής Πάρνηθας
4) Γερακούδης Γεώργιος, σμηνίας πολεμικής αεροπορίας που υπηρετεί στο δεύτερο Κ.Ε.Π. Πάρνηθας
5) Κασαράς Ιωάννης, αξιωματικός πολεμικής αεροπορίας στο δεύτερο Κ.Ε.Π. Πάρνηθας
6) Νικολόπουλος Νικόλαος, αξιωματικός πολεμικής αεροπορίας στο δεύτερο Κ.Ε.Π. Πάρνηθας
7) Δαβίδ Πέτρος, ΕΠ.ΟΠ. επαγγελματίας οπλίτης στο δεύτερο Κ.Ε.Π. Πάρνηθας
8) Σαββίδου Ευτυχία, αστυνομικός που εκτελούσε χρέη φύλαξης στην πρεσβεία στην γωνία των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Πέτρου Κόκκαλη
9) Ζαρούλιας Νικόλαος, αστυνομικός που εκτελούσε χρέη φύλαξης στην πρεσβεία στη σκοπιά των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Μακεδόνων
10) Κιτσώνης Γεώργιος, αρχιφύλακάς της ομάδας Ζ που βρισκόταν στο κεντρικό φυλάκιο της πρεσβείας επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας
11) Γκολφινόπουλος Δημήτριος, αστυνομικός ο οποίος εκτελούσε χρέη φύλαξης στο κεντρικό φυλάκιο της πρεσβείας επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας
12) Μπαλάγκας Φίλιππος, αστυνομικός σε περιπολικό το οποίο εκείνη την ώρα περιπολούσε στην γωνία των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Πέτρου Κόκκαλη
13) Ταβουλάρης Ηλίας, αστυνομικός στο ίδιο περιπολικό
14) Χατζηαβράκογλου Περικλής, ένοπλος υπάλληλος ασφαλείας που εκτελούσε χρέη φύλαξης στην περίμετρο της πρεσβείας επί της οδού Πέτρου Κόκκαλη
15) Καμμένος Ελευθέριος, υπάλληλος ασφαλείας που εκτελούσε χρέη φύλαξης εντός του προαυλίου της πρεσβείας
16) Τζιαναδερλής Ιωάννης, επόπτης στατικής φύλαξης
17) Κακλιδάκης Κωνσταντίνος, υπάλληλος ασφαλείας ο οποίος βρισκόταν στην γωνία των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Πέτρου Κόκκαλη
18) Δελιγιώργος Σωτήριος, υπάλληλος ασφαλείας ο οποίος βρισκόταν στην γωνία των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Πέτρου Κόκκαλη
Επίσης ζητώ να κλητευθούν να καταθέσουν ως αυτόπτες μάρτυρες οι υπήκοοι Η.Π.Α. από το προσωπικό της πρεσβείας που βρίσκονταν μέσα στο κτίριο της πρεσβείας την ώρα της επίθεσης της οργάνωσης.
——————————————————————-
Αίτηση κλήτευσης του πρεσβευτή των ΗΠΑ
Η επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα στις 12/01/20007 ήταν όχι μόνο από τις κορυφαίες ενέργειες της οργάνωσης αλλά και από τις σημαντικότερες του ελληνικού αντάρτικου πόλης. Ήταν μια επίθεση – απάντηση στον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας» που είχαν κηρύξει οι ΗΠΑ από το 2001 και με τον οποίο επιδιώκουν να επιβάλουν την δικτατορία των αγορών. Ήταν μια απάντηση στην διακήρυξη του τότε πλανητάρχη και προέδρου των ΗΠΑ Τζώρτζ Μπους, ότι « όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίων μας». Ο Επαναστατικός Αγώνας απάντησε με την ενέργεια αυτή ότι δεν είμαστε μαζί τους είμαστε εναντίον τους. Ήταν μια ενέργεια με διεθνείς διαστάσεις και είχε όχι μόνο κοινωνική και λαϊκή αποδοχή στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, ιδιαίτερα στις χώρες που πλήττονται από τις πολεμικές επιχειρήσεις που διεξάγουν οι ΗΠΑ στα πλαίσια του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας».
Η επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα έφεραν τον πόλεμο στα μετόπισθεν της Δύσης αφού χτυπούσαμε έδαφος των ΗΠΑ στην Ευρώπη στην Ελλάδα. Το χτύπημα αυτό δημιούργησε αναταράξεις στις διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ όπως απέδειξε η επίσκεψη στην πρεσβεία λίγο μετά την επίθεση της οργάνωσης, της τότε υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, Ντόρας Μπακογιάννη αλλά και του τότε υπουργού Δημοσίας Τάξεως Βύρων Πολύδωρα οι οποίοι έσπευσαν να καθησυχάσουν τους Αμερικανούς αξιωματούχους για την θέληση της ελληνικής κυβέρνησης να μην διαταραχτούν οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις και ότι το ελληνικό κράτος θα φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης τους δράστες της επίθεσης αυτής. Η σοβαρότητα της επίθεσης αυτής του Επαναστατικού Αγώνα αποδεικνύεται και από την αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όταν λίγη ώρα μετά την επίθεση μας, η τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις ξυπνούσε τον τότε πλανητάρχη πρόεδρο των ΗΠΑ Τζώρτζ Μπους με την φράση, «Πρόεδρε δεχόμεθα επίθεση στην Αθήνα». Λίγο καιρό μετά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μας επικήρυξε προσφέροντας ένα εκατομμύριο δολάρια για την σύλληψη μας ενώ το παραδειγμά της ακολούθησε και η ελληνική κυβέρνηση που μας επικήρυξε προσφέροντας οχτακόσιες χιλιάδες ευρώ.
Η επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην πρεσβεία των ΗΠΑ ήταν μια ενέργεια επαναστατικής ένοπλης πολιτικής βίας και όχι κοινό ποινικό αδίκημα ούτε μια τρομοκρατική πράξη που σκοπό έχει να εκφοβίσει τον πληθυσμό μιας χώρας. Σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία του εκφοβισμού του πληθυσμού μιας χώρας εμπίπτει η πολιτική των ΗΠΑ με τους πολέμους της Νέας Τάξης και τον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας».
Το αίτημα να καταθέσει στην δίκη του Επαναστατικού Αγώνα ο πρέσβης των ΗΠΑ αφορά την ίδια την κατηγορία της «τρομοκρατίας», όπως διατυπώνεται από το άρθρο 187 Α, όπου μεταξύ άλλων «ο σκοπός είναι ο εκφοβισμός του πληθυσμού μιας χώρας». Είναι εύλογα τα ερωτήματα που θα μπορούσαν να τεθούν σε αυτή την περίπτωση στον εκπρόσωπο των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Είναι τρομοκρατία δηλαδή εκφοβισμός του πληθυσμού μιας χώρας η επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα το 2007, ένα κτίριο φρουρούμενο από ένοπλους Αμερικανούς στρατιωτικούς και πράκτορες και ενόπλους της Ελληνικής Αστυνομίας και υπαλλήλους ασφαλείας; και δεν είναι τρομοκρατία – εκφοβισμός του πληθυσμού χωρών, οι μαζικές δολοφονίες αμάχων και γυναικόπαιδων από βομβαρδισμούς πολεμικών αεροσκαφών των ΗΠΑ στο Ιράκ το 1991 και το 2003, στην Γιουγκοσλαβία το 1999 και στο Αφγανιστάν το 2001; Είναι πολιτικές πράξεις αυτές οι δολοφονίες ή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;
Είναι εκφοβισμός του πληθυσμού μιας χώρας η ανατίναξη τραπεζών όπως της αμερικάνικης Citibank και του χρηματιστηρίου Αθηνών, κτιρίων άδειων τις περισσότερες φορές από εργαζόμενους και διερχόμενους, ενέργειες που γίνονται με προειδοποιητικά τηλεφωνήματα για να εκκενωθούν τα κτίρια στην περίπτωση που υπάρχουν άνθρωποι μέσα για να μην υπάρξουν τραυματισμοί διερχόμενων πολιτών και δεν είναι τρομοκρατία οι δολοφονίες αμάχων και γυναικόπαιδων από υποτιθέμενους στοχευμένους βομβαρδισμούς από μη επανδρωμένα Νατοϊκά πολεμικά αεροσκάφη στο Αφγανιστάν;
Είναι εκφοβισμός του πληθυσμού μιας χώρας οι βομβιστικές επιθέσεις σε υπουργεία από τον Επαναστατικό Αγώνα, σε κτήρια όπου δεν υπάρχουν εργαζόμενοι και πολίτες; Επιθέσεις που γίνονται με προειδοποιητικά τηλεφωνήματα για να εκκενωθούν για να μην υπάρξουν τραυματισμοί διερχομένων πολιτών και δεν είναι εκφοβισμός και τρομοκρατία οι εκτελέσεις τραυματισμένων ανταρτών από Αμερικανούς στρατιώτες κατά την επιχείρηση καταστολής της εξέγερσης της Φαλούτζα στο Ιράκ; Αυτές οι εκτελέσεις – δολοφονίες είναι πράξεις εναρμονισμένες με το Διεθνές Δίκαιο και την συνθήκη της Γενεύης για την προστασία των αιχμαλώτων που επικαλούνται οι ΗΠΑ;
Πώς θα χαρακτηρίζονταν η υποκίνηση και υποστήριξη στρατιωτικών πραξικοπημάτων, φασιστικών καθεστώτων και δικτατοριών σε όλο τον κόσμο από τις ΗΠΑ που στοίχισαν την ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι δολοφονήθηκαν και βασανίστηκαν; Πολιτικά ορθές πράξεις «ανθρωπιστικές» επιχειρήσεις ή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας; Με δεδομένο ότι ο Επαναστατικός Αγώνας είναι στην λίστα τρομοκρατικών οργανώσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντκαι ότι πολύ πρόσφατα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ με αφορμή νομοσχέδιο του ελληνικού υπουργείου Δικαιοσύνης με ενέταξε στην λίστα διεθνών τρομοκρατών, ζητώ από το δικαστήριο την κλήτευση του πρέσβη των ΗΠΑ για να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα.
Νίκος Μαζιώτης
Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org