ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η καλύτερη ώρα για δράση είναι Τώρα και ο τόπος είναι Εδώ
Γι’ αυτό κι εμείς τα ξημερώματα Τρίτης 31 Μάρτη, με μία καταδρομική επιχείρηση στην περιοχή Ελληνορώσων, βάλαμε φωτιά και καταστρέψαμε:
ένα όχημα του διπλωματικού σώματος με αριθμό κυκλοφορίας ΔΣ 67 – 4
ένα όχημα ξένης αποστολής με αριθμό κυκλοφορίας ΞΑ 20157
την είσοδο της κατασκευαστικής εταιρίας ΔΟΡΩΣΙΣ ΑΤΕ η οποία έχει στο ενεργητικό της πολυτελείς κατοικίες, δημόσια και ιδιωτικά έργα μεγάλης κλίμακας
Την ώρα της δράσης η σκέψη μας ταξίδευε στην Ιβηρική Χερσόνησο, όπου έλαβε χώρα μια ευρεία κατασταλτική επιχείρηση του ισπανικού κράτους στοχοποιώντας κινηματικούς χώρους, συντρόφους και συντρόφισσες που συνεχίζουν τον αγώνα σε εκείνα τα εδάφη.
Απεργία πείνας – Βόμβα μεγατόνων
«Δεν είμαστε αλληλέγγυοι με την δυστυχία των ανθρώπων, είμαστε αλληλέγγυοι με το σθένος με το οποίο κάποιοι δεν την ανέχονται…»– Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς
Ενώ οι υποσχέσεις, τα σοφίσματα και τα μυθεύματα της Πατριωτικής Αριστεράς καταρρέουν το ένα μετά το άλλο, ήδη από τους πρώτους δυο μήνες της επίσημης διακυβέρνησής της, οι ανυπότακτοι, αιχμάλωτοι μαχητές της ελευθερίας συνεχίζουν να αγωνίζονται. Η μαζική απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων της Ελλάδας αποτελεί ένα ισχυρό συλλογικό ανάχωμα στην επέλαση της αντιτρομοκρατικής πολιτικής των τελευταίων ετών και άμμο στα γρανάζια της βιομηχανίας θανάτου των δικαστών και των εισαγγελέων. Αυτός ο κομβικός αγώνας λειτουργεί επίσης ως επικρουστήρας για τις ριπές εκείνες που ξεσκίζουν το σώμα των ανθρωπιστικών επιφάσεων της αριστερής διαχείρισης του νεόδμητου πολιτικού σκηνικού της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Πανούση – Καμμένου.
Επειδή τα “αουτσάιντερ” της επανάστασης σιωπούν εκκωφαντικά, και μέχρι να καταλάβουν τι παίζει και να ανοίξουν άφωνα το στόμα τους, εμείς περνάμε στην επίθεση. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για αυτές τις πράξεις γιατί θέλουμε να τις τοποθετήσουμε σε ένα πολιτικό πλαίσιο αγώνα και δράσης και να τις θέσουμε σε τροχιά σύγκρουσης με το Υπάρχον και σύνδεσης με συντρόφους όπου γης. Οι κινήσεις αυτές, εκτός από την προσωπική απόλαυση της καταστρεπτικής επίθεσης και την έμπρακτη εναντίωση σε θεσμούς, συστήματα και σχέσεις της Κυριαρχίας, αντιστοιχούν επίσης σε μια έκφραση συμπαράστασης και συνέχισης του Αγώνα προς τους αιχμάλωτους πολέμου της Ελληνικής Δημοκρατίας, οι οποίοι βρίσκονται σε ειδικές συνθήκες κράτησης καταδικασμένοι/υπόδικοι για την ένοπλη επαναστατική/εξεγερτική δράση τους σε ειδικά δικαστήρια με ειδικούς νόμους που σε ομόρρυθμη σύμπνοια με την ειδική κρατική προπαγάνδα επιχειρούν να καταστείλουν και να απομονώσουν πολιτικά το αντάρτικο πόλης και τους επιθετικούς αγώνες για την πολιτική αντίσταση και την κοινωνική επανάσταση.
Η παραβατικότητα και η συνακόλουθη δίωξη των προλεταριοποιημένων, των απόκληρων και των κοινωνικά περιθωριοποιημένων στρωμάτων της μάζας, ιδιαίτερα όσων αντιστέκονται στη λεηλασία των ζωών τους, λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία για την κοινωνία του ελέγχου, της επιτήρησης και της διαμεσολάβησης των ανθνρωπίνων σχέσεων, η οποία τους αντιμετωπίζει όλους εκ των προτέρων ως “εγκληματίες” και “τρομοκράτες” για να δικαιολογεί την ύπαρξή της. Αυτή η αντιμετώπιση είτε εμφανίζεται ανοιχτά και απροκάλυπτα, είτε με τη μορφή της υπόρρητης απειλής των όπλων, της κρατικής βίας και της οικονομικής και ψυχικής εξόντωσης.
Οι πολιτικοί κρατούμενοι, αυτή τη στιγμή, έχοντας μετατρέψει το σώμα τους σε ωρολογιακή βόμβα, δίνουν μια μάχη ζωής και θανάτου και διεκδικούν την ικανοποίηση αιτημάτων που δεν είναι ούτε προσωπικά ούτε συντεχνιακά, αλλά βαθιά πολιτικά και αφορούν όλους τους αυθεντικούς αγωνιστές που μάχονται κόντρα στο Νόμο και την Τάξη και συγκρούονται με τον πυρήνα της κατασταλτικής πολιτικής του Κράτους. Οι συνεπείς αγωνιστές εκτός των τειχών οφείλουν να επανδρώσουν, με λύσσα και συνείδηση, με λόγο και πράξη, τις θέσεις μάχης του σήμερα και τα χαρακώματα του πολέμου ενάντια στο καθεστώς γενικευμένης αιχμαλωσίας, εξημέρωσης και εκμετάλλευσης του σύγχρονου κόσμου, στηρίζοντας παράλληλα τους φυλακισμένους συντρόφους που βρέθηκαν σε παρόμοιες θέσεις στο παρελθόν και πλέον συνεχίζουν τον Αγώνα μέσα από τα τείχη, διεξάγοντας απεργία πείνας από 2/3 με σκοπό:
Κατάργηση της ειδικής «αντιτρομοκρατικής» νομοθεσίας και συγκεκριμένα τους νόμους περί τρομοκρατικής και εγκληματικής οργάνωσης (νόμοι 187Α και 187)
Κατάργηση των ειδικών κατασταλτικών νόμων (κουκουλονόμος)
Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’ που αποτελούν την ολοκλήρωση του καθεστώτος εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων
Οριοθέτηση της χρήσης και επεξεργασίας του DNA σαν αποδεικτικό μέσο
Την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού που παρόλο το 98% αναπηρίας που εξοντώνεται συστηματικά εδώ και 13 χρόνια από το κράτος
Όλα τα μέσα αγώνα και κυρίως αυτό της απεργίας πείνας πρέπει, κατά την κρίση μας, να επιλέγονται σε τέτοιο χρόνο και να χρησιμοποιούνται με τέτοιο τρόπο προκειμένου να επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και να επιτυγχάνουν τον τεθειμένο στόχο, τόσο για την εκάστοτε ειδική συγκυρία, όσο και για τη γενικότερη όξυνση του αναρχικού πολέμου, χωρίς να οδηγούν σε πολιτικό ή φυσικό αυτοκτονικό αδιέξοδο. Για να μη μακρηγορούμε και επειδή εδώ ανοίγονται ζητήματα εφικτότητας στόχων και συνάφειας μέσων και σκοπών, θα αρκεστούμε στο εξής: Με βάση την ιστορική εμπειρία και τους αγώνες εντός των τειχών που έχουν αναπτυχθεί παγκοσμίως, το μέσο της απεργίας πείνας δεν έχει επιλεχθεί από τη θέση μιας αλτρουιστικής ή αυτοκαταστροφικής αλλοφροσύνης, ούτε από αυτή της αλλαζονικής επίδειξης δύναμης και μιας μονομανούς δήθεν αυτοεπιβεβαίωσης. Επίσης, οποιοσδήποτε εκβιασμός ή/και πόλεμος ενάντια στην ασφυκτική συνθήκη του εγκλεισμού και τις φυλακές δεν μπορεί παρά να έχει μοναδικούς αποδέκτες το Κράτος και τα πρόσωπα που στελεχώνουν τους μηχανισμούς του…
Κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής αυτού του μεγαλεπίβολου αγώνα των πολιτικών κρατουμένων δημοσιέυτηκε μια επιστολή – ξεφτίλα, ενδεικτική της κατασταλτικής αποτελεσματικότητας των φυλακών τύπου Γ, από τους γνωστούς προδότες της 17Ν Γιωτόπουλο – Τζωρτζάτο οι οποίοι αναδεικνύονται σε τιποτένιους γλείφτες και πρόθυμους συνοδοιπόρους της νέας κυβέρνησης.
Αν οι επιτροπές της Βουλής και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι εξαπατήσουν τους συντρόφους μας και δεν ικανοποίησουν τα αιτήματά τους, η Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου σας θα μοιάζει με ημερήσια εκδρομή στην εξοχή μπροστά στην Κόλαση που σας ετοιμάζουμε.
Το δικό μας πλάνο
«Όποιος αποκηρύττει τη ζωή επειδή θεωρεί πως δεν είναι τίποτα άλλο από πόνος και θλίψη και δε βρίσκει το ηρωικό κουράγιο να αυτοκτονήσει είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας τερατώδης υποκριτής και ένας ανήμπορος. Όπως ακριβώς είναι κάποιος, ένα οικτρό και κατώτερο πλάσμα εάν πιστεύει πως το ιερό δέντρο της ζωής είναι ένα διεστραμμένο φυτό στο οποίο μπορούν να σκαρφαλώσουν όλοι οι πίθηκοι αργά ή γρήγορα και πως μετά, τη σκιά του πόνου θα τη διώξουν μακριά τα φωσφορίζοντα βεγγαλικά του πραγματικού Καλού…»– Renzo Novatore
Απέναντι στις θέσεις του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού κάθε απόχρωσης, του μονολιθικού επαναστατικού σεχταρισμού και ενός μεταμοντέρνου “αντιεξουσιαστικού” νεοκομμουνισμού, προτάσσουμε οριζόντια και άτυπη οργάνωση μειοψηφικών υποδομών επίθεσης και πολυμορφικότητα και πολυτασικότητα του εξεγερτικού αναρχικού αγώνα. Το δικό μας “επαναστατικό σχέδιο” δεν έχει τη βάση του στη συγκρότηση μιας ομοούσιας και αδιαίρετης επαναστατικής τάξης, η οποία, με τη σειρά της, δυνητικά καταλαμβάνει την εξουσία για να καταργήσει την ταξική κοινωνία μέσα από μια μεταβατική φάση. Η αφαιρετική σύλληψη της κοινότητας αγώνα που συγκροτείται στη βάση των αποκλεισμών και των διαχωρισμών που προσφέρει αφειδώς η τρέχουσα κοινωνική τάξη δε μας εκφράζει καθόλου, καθότι θεωρούμε πως το μόνο που καταφέρνει είναι να συντηρεί και να αναπαράγει ρόλους, ταυτότητες και σχέσεις που υποτίθεται πως ως αναρχικοί θέλουμε να καταργήσουμε.
Το δικό μας συλλογικό εγχείρημα, πέρα από κάθε ιδεολογία, έχει τη βάση του στις κοινές μας ανάγκες και επιθυμίες, στις ίδιες μας τις ζωές και στον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να τις ζήσουμε. Ο δικός μας αγώνας είναι αγώνας για την επανάκτηση των ζωών μας στο σύνολό τους και την ελεύθερη συνύπαρξη με τους δικούς μας όρους, και όχι απλώς για την κατάληψη μέσων παραγωγής και την απαλλοτρίωση υλικών αγαθών και ιδεολογημάτων για τα οποία ουδέποτε ρωτηθήκαμε αν τα έχουμε ανάγκη από την Κοινωνία και τους παραγωγούς της. Τα κίνητρα της δικής μας επίθεσης, που είναι εγωιστικά και αντιπολιτικά, δεν εκκινούν από τη θέση ενός ψευδεπίγραφου “όλοι μαζί μπορούμε”, αλλά εδράζονται στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της αναρχικής-μηδενιστικής προοπτικής και του Τρίτου Πόλου εντός του κοινωνικού βόρβορου και των αστικών νεκροταφείων όπου θάβονται οι ανθρώπινες συνειδήσεις. Έτσι, από το στόχαστρο της μηδενιστικής κριτικής στο Υπάρχον δε θα μπορούσε να λείπει η επίθεση στον αλλοτριωμένο και αλλοτριωτικό άυλο πολιτισμό της παρούσας κοινωνίας.
Τέλος, εκτός από τα μεγαλοβιομηχανικά και εφοπλιστικά λόμπι (που εντάσσονται σε μια ευρύτερη πολιτικοοικονομική κατηγορία), υπάρχουν εκείνα των καναλαρχών, των εκδοτών και των δημοσιογράφων που βρίσκονται σε άμεση διαπλοκή με τα προηγούμενα και δίπλα σ’ αυτά εκείνα των καλλιτεχνών, των διαφημιστών και των δημοσίων σχέσεων. Επίσης, υπάρχει μια καθεστωτική κατηγορία ομάδων πίεσης που συμπεριλαμβάνει ΜΚΟ, φιλανθρωπικές και οικολογικές οργανώσεις. Κάθε πτυχή του Υπάρχοντος, όσο εναλλακτική, ανθρωπιστική ή ριζοσπαστική και αν είναι, τίθεται αντιπαραθετικά προς την Αναρχία και την εξεγερμένη ατομικότητα και – τηρουμένων των αναλογιών – αξίζει την επίθεσή μας, από τη στιγμή που συμβάλλει στην αναπαραγωγή του Κεφαλαίου και των κυρίαρχων κοινωνικών σχέσεων, αξιών και ιδεολογημάτων, από τη στιγμή που εδραιώνει την ψευδαίσθηση πως ένα σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης βελτιώνεται, επιδέχεται διορθώσεις κλπ.
Να συντρίψουμε τους επίπλαστους διαχωρισμούς και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί και επιβάλλει η Κυριαρχία!
Για το συλλογικό απελευθερωτικό εγχείρημα της ατομικής πραγμάτωσης και την άμεση επίθεση στην Εξουσία και τους βαστάζους της!
Να συντρίψουμε φασίστες, ρουφιάνους, βιαστές και πολιτικάντηδες οπουρτουνιστές μέσα και έξω από τις φυλακές!
Για ένα κοινό αντικατασταλτικό μέτωπο ενάντια στα σύγχρονα καθεστώτα εξαίρεσης!
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΣΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
που διεξήγαγαν απεργία πείνας για την άμεση απελευθέρωση των συγγενών τους που δεν έχουν καμία σχέση με την οργάνωση
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ,
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
που συνεχίζει την απεργία πείνας για 36η ημέρα
ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΣ
FAI–IRF / Ιχνηλάτες της Στάχτης
ΥΓ. Αν και το αντιληπτικό και αξιακό μας χάσμα είναι τεράστιο και η θέση μας, τόσο προς τον ισλαμιστικό όσο και προς το μαρξιστικό φονταμενταλισμό, είναι από αντιθετική έως εχθρική, στεκόμαστε με δέος και θαυμασμό απέναντι στην ιστορία και την παρακαταθήκη των Τούρκων κομμουνιστών και στέλνουμε ένα σινιάλο συμπαράστασης στους διωκόμενους από το χουντικό καθεστώς της γειτονικής χώρας, μετά την εκπληκτική ενέργεια της αιχμαλωσίας του εισαγγελέα, που χειριζόταν την υπόθεση της κρατικής δολοφονίας του 15χρονου Berkin Elvan, από αντάρτες του DHKP-C στο δικαστικό μέγαρο της Κωνσταντινούπολης.
Η mpalothia αναδημοσιεύει από athens.indymedia.org