Η αέναη δικαστική ομηρεία του Κώστα Σακκά ξεπερνάει πλέον και την πιο νοσηρή φαντασία, εξελισσόμενη στο πιο σκοτεινό καφκικό σενάριο.
Υπόδικος και προφυλακισμένος για την υπόθεση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» επί τρία χρόνια, αποφυλακίστηκε τον Ιούλη του 2013 μετά από 38 μέρες απεργίας πείνας και την εκδήλωση ενός τεράστιου κύματος συμπαράστασης. Στο πρόσωπό του κουρελιάστηκαν το σύνταγμα και ο ποινικός νόμος σχετικά με τα χρονικά όρια της προσωρινής κράτησης. Η αποφυλάκισή του συνοδεύτηκε από τη σε βάρος του επιβολή επαχθέστατων περιοριστικών όρων, τους οποίους τήρησε απαρέγκλιτα.
Η τήρηση των σε βάρος του περιοριστικών όρων και η συνεπής παρουσία του στις δύο δίκες του, που διεξάγονται στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, δεν ήταν αρκετές για να του εξασφαλίσουν την ελευθερία που όρισε το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών το καλοκαίρι, μέχρι την ολοκλήρωση, με υπέρμετρη καθυστέρηση για την οποία μόνο ο ίδιος δεν ευθύνεται, της σε βάρος του ποινικής διαδικασίας.
Με το νέο κύμα τρομοϋστερίας που ξέσπασε, μετά τη μη επιστροφή του Χριστόδουλου Ξηρού στη φυλακή, μετά από άδεια, έγινε αμέσως φανερό ότι ο Κώστας Σακκάς ήταν ο πρώτος που επιλέχτηκε για να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο, για να αποκτήσει η τρομοϋστερία έμπρακτη υπόσταση.
Την ίδια κιόλας μέρα που φούντωνε η τρομοϋστερία και τα παπαγαλάκια από τα τηλεπαράθυρα και τα ραδιοφωνικά μικρόφωνα ζητούσαν «αίμα», στις 7 Γενάρη, ο Κώστας Σακκάς συνελήφθη εκ νέου και οδηγήθηκε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας, γιατί επισκέφτηκε για λίγες ώρες ένα φιλικό του σπίτι. Η κατηγορία ήταν γελοία και νομικά εντελώς αβάσιμη: παραβίαση του περιοριστικού όρου της μόνιμης διαμονής του στο πατρικό του σπίτι! Είχαμε, δηλαδή, μια πραξικοπηματική μετατροπή του περιοριστικού όρου της υποχρέωσης μόνιμης διαμονής σε συγκεκριμένη διεύθυνση, σε οιονεί κατ’ οίκον περιορισμό! Οδηγήθηκε στο αυτόφωρο σιδεροδέσμιος, δικάστηκε και αθωώθηκε, γιατί το δικαστήριο έκρινε ότι η ολιγόωρη επίσκεψη του σε φιλικό του σπίτι δεν συνιστά αλλαγή της μόνιμης διαμονής του.
Ως εκεί, η λογική επικράτησε της σκοπιμότητας, μολονότι έγινε φανερό ότι υπήρχε ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στην Αντιτρομοκρατική και δικαστικούς κύκλους της Ευελπίδων (δες το σχετικό ρεπορτάζ εδώ).
Ομως, οι μηχανισμοί δεν παραδέχτηκαν την αποτυχία του σχεδιασμού τους, που ήθελε τον Σακκά ξανά στη φυλακή, για να περιφέρουν τον επανεγκλεισμό του ως τρόπαιο της «αντιτρομοκρατικής» πολιτικής τους. Ο Σακκάς έπρεπε να ξαναπάει στη φυλακή με οποιοδήποτε κόστος για την αξιοπιστία του περιβόητου «κράτους δικαίου» και του ακόμη πιο περιβόητου «νομικού πολιτισμού», με οποιοδήποτε κόστος για την αξιοπιστία των αστικών θεσμών. Οχι γιατί έκανε κάτι, αλλά γιατί κάπως έπρεπε να απαντηθεί από το αστικό κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του η επώδυνη απουσία του Χρ. Ξηρού. Γιατί έπρεπε να σταλεί ένα ισχυρό τρομοκρατικό μήνυμα στην ελληνική εργαζόμενη κοινωνία και τη νεολαία της.
Μια μόλις εβδομάδα μετά την αθώωσή του από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, στις 16 Γενάρη, είχαμε διπλό χτύπημα. Το πρωί ο εισαγγελέας άσκησε έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης για τους περιοριστικούς όρους και μερικές ώρες αργότερα ο Κώστας Σακκάς συνελήφθη εκ νέου από την Αντιτρομοκρατική. Αυτή τη φορά σε εκτέλεση εντάλματος σύλληψης του ειδικού εφέτη ανακριτή Αθηνών, που εκδόθηκε αυθημερόν (!) για τα αδικήματα: α) της συμμετοχής στην οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, για την οποία ήδη δικάζεται ενώπιον δύο δικαστηρίων (!!!) και β) για δύο εκρήξεις που περιλαμβάνονταν στην αρχική υπόθεση του Χαλανδρίου, η εκδίκαση της οποίας έχει ολοκληρωθεί ήδη από το 2011(!!!).
Η απλή λογική λέει πως πρόκειται για νέα μεθόδευση προκειμένου να τον ξαναστείλουν στη φυλακή. Ας δούμε, όμως, και τις εμφανιζόμενες ως ενδείξεις σε βάρος του: δύο αποτυπώματα σε πλαστική σακούλα που οι αρχές φέρονται ότι εντόπισαν στο σπίτι του ήδη συγκατηγορούμενού του Χ. Χατζημιχελάκη στο Χαλάνδρι. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και τα θέτει και η συνήγορος του Κ. Σακκά, Μαρίνα Δαλιάνη.
Τι αποδεικτική αξία έχουν τα αποτυπώματα ενός ανθρώπου σε κινητό και χωρίς αυτόνομο ποινικό ενδιαφέρον αντικείμενο, που βρέθηκε σε μια φοιτητική κατοικία; Την απάντηση τη δίνει η υπ’ αριθ. 4199/2011 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών για την ίδια την υπόθεση του Χαλανδρίου: καμία αποδεικτική αξία.
Γιατί βρέθηκαν τώρα τα αποτυπώματα ενός ανθρώπου που βρίσκεται στη διάθεση των αρχών από το 2010; Γιατί τώρα έδωσε τα αποτυπώματα του, λένε οι αρχές. Γιατί όταν συνελήφθη το 2010 δεν ίσχυε η από 15.11.2011 γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου περί υποχρεωτικής λήψης αποτυπωμάτων και βιολογικού υλικού. Βεβαίως, όπως η ίδια η αστυνομική αρχή συνομολογεί, τώρα τα έδωσε οικειοθελώς.
Αρα γιατί να αρνηθεί το 2010, κάτι που έκανε οικειοθελώς το 2014; Αλλά ακόμα και αν ήταν έτσι, τι έκαναν οι αρχές από το 2011 μέχρι σήμερα;
Εμπόδιζαν την πρόοδο των ερευνών; Και γιατί ουδέποτε του ασκήθηκε ποινική δίωξη για το αδίκημα της άρνησης δακτυλοσκόπησης που ρητώς προβλέπεται από το άρθρο 27 του ΠΔ 342/1977;
Πέρα από τα εύλογα ερωτήματα της συνηγόρου, εμείς ρωτάμε: υπάρχει έστω και ένας νοήμων άνθρωπος σ’ αυτή τη χώρα, που να πιστεύει ότι η Αντιτρομοκρατική δεν είχε τα αποτυπώματα του Σακκά; Υπάρχει έστω και ένας νοήμων άνθρωπος που να πιστεύει πως τα αποτυπώματα του Σακκά δεν έχουν συγκριθεί με ό,τι αποτύπωμα βρέθηκε στα σπίτια που η Αντιτρομοκρατική ονομάτισε γιάφκες, ότι τα αποτυπώματά του δεν έχουν εξονυχιστικά ελεγχθεί και αξιολογηθεί στα τέσσερα χρόνια που πέρασαν από τη σύλληψη του μέχρι σήμερα, όπως έχει ελεγχθεί και αξιολογηθεί κάθε λεπτομέρεια της ζωής του;
Την Τρίτη 21 Γενάρη ο Κώστας Σακκάς θα οδηγηθεί ξανά σιδεροδέσμιος ενώπιον του Ειδικού Εφέτη Ανακριτή, αντιμετωπίζοντας για τρίτη φορά τον κίνδυνο της προφυλάκισης για την ίδια υπόθεση, για την οποία είναι εδώ και τρία χρόνια υπόδικος χωρίς δίκη. Είναι πολύ πιθανό οι δικαστικοί μηχανισμοί, να υιοθετήσουν αυτούς τους παράλογους ακροβατισμούς σε βάρος του Σακκά, πετώντας στα σκουπίδια την όποια αξιοπιστία και την όποια αξιοπρέπεια τους απέμεινε. Ο νομικός κόσμος θα κλείσει και πάλι τα μάτια, θα το καταπιεί και αυτό, υποκύπτοντας στην πίεση (αν όχι στη γοητεία) της τρομοϋστερίας; Η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, με τα μεγάλα λόγια περί δημοκρατίας και δικαιωμάτων, θα αποστρέψει το πρόσωπό της από το εν εξελίξει αστυνομικο-δικαστικό πραξικόπημα σε βάρος του Κ. Σακκά, για να μην κατηγορηθεί ως «συνοδοιπόρος της τρομοκρατίας»;
Ανεξάρτητα από το τι θα κάνει ο νομικός κόσμος, ανεξάρτητα από το τι θα κάνει η αντιπολίτευση, έχουμε υποχρέωση όλοι και όλες να σταθούμε στο πλευρό του Κώστα Σακκά. Να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας, απαιτώντας τη μη προφυλάκισή του.
Ολοι την Τρίτη το πρωί στο Εφετείο (Λουκάρεως).