Τη Δευτέρα 18 Μάη και ώρα 20:30 η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους Τούρκους και Κούρδους πολιτικούς κρατούμενους διοργανώνει πολιτικό μνημόσυνο για τους πολεμιστές του DHKP-C που έπεσαν στις 31 Μάρτη ζητώντας δικαιοσύνη για τη δολοφονία του Μπερκίν Ελβάν.
Θα γίνει προβολή από τη δράση διάρκειας 17 λεπτών και θα διαβαστούν οι σχετικές ανακοινώσεις και οι δηλώσεις των πολεμιστών.
Η εκδήλωση θα γίνει στο στέκι πίσω από τη Θεολογική, στο ΑΠΘ· σε περίπτωση βροχής μεταφέρεται στο Φιλολογικό.
‘Εντάξει ρωτάμε: Πείτε μας τι να κάνουμε;
Πολεμάμε για Ψωμί, Δικαιοσύνη, Ελευθερία!
Να μην δημαγωγεί κανείς για τρομοκρατία!΄
ΓΙΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΜΑ
Τα χέρια σας βαριά ’ναι σαν τις πέτρες
θλιμμένα σαν τις τραγουδημένες μελωδίες στη φυλακή
βαριά κι ογκώδη σαν τα ζώα που τα φορτώνουν,
τα χέρια σας που μοιάζουν με μανιασμένα πρόσωπα
πεινασμένων αγοριών.
Τα χέρια σας ελαφρά κι ευκίνητα σαν τα μελίσσια,
φορτωμένα σαν τους μαστούς με γάλα,
ατρόμητα καθώς η φύση,
τα χέρια σας που τη στοργή και τη φιλία
κάτω από το σκληρό τους δέρμα κρύβουν.
Ο πλανήτης μας δε στέκεται ανάμεσα στα κέρατα ενός βοδιού,
μέσα στα χέρια σας στέκεται…
Αχ οι άνθρωποι, οι δικοί μας,
σας τρέφουνε με ψέματα,
όταν πεινασμένοι
σας χρειάζεται ψωμί και κρέας,
αφήνετε τον κόσμο τούτο με τα κλαδιά βαριά από τους καρπούς
χωρίς να ’χετε φάει ποτέ σε καθαρό τραπεζομάντηλο.
Αχ οι άνθρωποι οι δικοί μας,
οι άνθρωποι της Ασίας κυρίως, της Αφρικής,
της μέσης και της κοντικής Ανατολής,
των νησιών του Ειρηνικού
κι εκείνοι του τόπου μου,
δηλαδή περισσότερο από εβδομήντα στους εκατό ανθρώπους
είσαστε κοιμισμένοι, είσαστε γέροι…
Είστε περίεργοι κ’ είστε νέοι καθώς τα χέρια σας…
Οι άνθρωποι, αχ οι δικοί μας,
αδερφέ μου απ’ την Ευρώπη ή την Αμερική,
είσαι ξύπνιος, είσαι τολμηρός,
είσαι απερίσκεπτος όπως τα χέρια σου,
σου λένε ψέματα, σε κάνουν να βαδίζεις…
Οι άνθρωποι, αχ οι δικοί μας,
αν λένε ψέματα οι κεραίες,
αν λένε ψέματα οι περιστροφές,
αν λένε ψέματα τα βιβλία,
αν λένε ψέματα η αφίσα, η τοιχοκολλημένη στον στύλο αγγελία,
αν λένε ψέματα οι γυμνές γάμπες των κοριτσιών πάνω στην οθόνη,
αν λέει ψέματα το αμάρτημα,
αν λέει ψέματα το νανούρισμα,
αν λέει ψέματα τα’ όνειρο,
αν λέει ψέματα ο βιολιστής στο καμπαρέ,
αν λέει ψέματα το σεληνόφως μες τις απελπισμένες νύχτες,
αν λέει ψέματα το χρώμα,
αν λέει ψέματα η φωνή,
αν λέει ψέματα αυτός που εκμεταλλεύεται τα χέρια σας,
αν όλος ο κόσμος κι όλα τα πράγματα λένε ψέματα εκτός απ’ τα χέρια σας,
αυτό γίνεται για να ’ναι υποχρεωτικά, σαν τον πηλό,
τυφλά σαν τα σκοτάδια
ηλίθια σαν τα τσοπανόσκυλα
και για να μην επαναστατούνε τα χέρια σας
και για να μην τελειώσει ποτέ τούτη η αδικία,
του εμπόρου τ’ όνειρο
στον θανάσιμο τούτο κόσμο
στον κόσμο αυτό όπου θα ’ταν όμορφο να ζεις.