12 de Junio; después de la media noche.
Por medio de un arma sencilla hemos decidido atacar el Banamex de Sullivan, esquina con circuito interior; en pleno centro de la ciudad. Hemos visto de frente a su sistema de vigilancia: patrullas que circulan rondando la avenida una tras otra, cámaras que nos observan en cada calle, en cada paso… transeúntes muertos en vida que ante cualquier extrañeza confiarían en la policía.
La avenida Sullivan, es un punto tradicional de prostitución callejera de la Ciudad de México, sin ignorar, por supuesto, que a unas cuadras del objetivo se encuentran los juzgados penales de delitos no graves del Tribunal Superior de Justicia; en suma, todo esto podría hacer creer que un encuentro, cara a cara, con el enemigo es imposible en una zona así; sin embargo nosotrxs con alegría violenta experimentamos en tiempo presente la libertad que confronta al orden del status quo.
Después del ataque se desató un operativo que sólo dio como resultado la demostración de su ineficacia y su estupidez, pues entre las calles siendo cómplices de la noche hemos logrado escapar.
Atacar un banco como Banamex, en medio de un centro de poder financiero es para incitar a toda la pluralidad afín (grupos de afinidad, individualidades anárquicas) y demostrar que la vigilancia NO es un obstáculo – y las cartas son baratas también-. Los actos de sabotaje pueden llegar a ser realmente sencillos y fácilmente reproducibles.
Qué llenen de cámaras todos los rincones, desde las sombras de la noche los atacaremos. Tarde o temprano reventaran las vitrinas de todos sus templos. No esperamos, vivimos en presente y este acto no es el primero ni el último en la lucha que hemos decidido enfrentar en contra del capital sobre nuestras vidas.
Ante sus medidas de vigilancia, nuestras redes de seguridad, complicidad y cuidado.
LIBRES O MUERTOS
grupo de sabotaje “dormimos-poco”
Ciudad de México, 2015.
P.D el banco quedó todo chamuscado, dando un toque negro a la cotidianidad de la ciudad.
http://es.contrainfo.espiv.net/2015/06/15/mexico-d-f-ataque-incendiario-a-sucursal-de-banamex/
Mexico City: Incendiary attack against a Banamex bank branch
June 12th, after midnight.
Using a simple weapon we decided to attack against the Banamex bank branch located at the junction of Sullivan Avenue and the inner-city motorway Circuito Interior, in the heart of the city. We stood right in front of their vigilance system: patrol cars that move around surveilling the avenue one after another, cameras observing us on every street, in every step… living-dead passersby who would trust the cops before any strange incident.
Sullivan Avenue is one of the traditional spots of street prostitution in Mexico City, not to forget of course that our target is located some blocks away from the premises of the Superior Court of Justice for cases of misdemeanors. All in all, this could make us believe that a meeting face to face with the enemy is impossible in a zone like this one, nevertheless with violent joy we experiment in the present the freedom that confronts the order of the status quo.
After the attack the police launched an operation that only managed to demonstrate their inefficacy and stupidity, since we escaped through the streets having the night as an accomplice.
Attacking a bank like Banamex, in the middle of Power’s financial centre was carried out to incite all those in affinity (affinity groups, anarchist individualities), to prove that vigilance in NOT an obstacle – and that the means of attack can be cheap. Acts of sabotage can become really simple and easily reproducible.
They can fill every corner with cameras for all we care; we will attack them from the shadows of the night. Sooner or later the displays of all their temples will be smashed. We don’t wait, we live in the present, and this act is neither the first nor the last in the struggle we have decided to wage against the imposition of Capital over our lives.
In the face of their surveillance measures, we project our networks of safety, complicity and care.
FREE OR DEAD
sabotage group “we-hardly-sleep”
Mexico City, 2015.
PS. The bank ended up burnt to a crisp, painting a black tone over the daily life of the city.
http://en.contrainfo.espiv.net/2015/06/16/mexico-city-incendiary-attack-against-a-banamex-bank-branch/
Πόλη του Μεξικού: Εμπρηστική επίθεση σε υποκατάστημα της Banamex
12 Ιούνη, περασμένα μεσάνυχτα.
Με τη βοήθεια ενός απλού όπλου, αποφασίσαμε να επιτεθούμε στο υποκατάστημα της τράπεζας Banamex στη συμβολή της λεωφόρου Σάλλιβαν με το εσωτερικό σιρκουί, στο κέντρο της Πόλης του Μεξικού. Σταθήκαμε κατάματα στο σύστημα επιτήρησής τους: περιπολικά που εποπτεύουν το ένα μετά το άλλο τη λεωφόρο, κάμερες που μας παρακολουθούν σε κάθε δρόμο, σε κάθε βήμα… περαστικοί νεκροζώντανοι που απέναντι σε οτιδήποτε παράξενο θα εμπιστεύονταν την μπατσαρία.
Η λεωφόρος Σάλλιβαν είναι ένα κατεξοχήν σημείο πορνείας στον δρόμο, χωρίς να ξεχνάμε βέβαια πως μερικά τετράγωνα από εκεί που χτυπήσαμε βρίσκονται οι αίθουσες για την εκδίκαση ποινικών αδικημάτων σε βαθμό πλημμελήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Εν ολίγοις, όλο αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως μια συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο με τον εχθρό είναι ανέφικτη σε μια τέτοια περιοχή, ωστόσο εμείς βιώσαμε με άγρια χαρά και σε παρόντα χρόνο τη λευτεριά που συγκρούεται με την τάξη του στάτους κβο.
Μετά την επίθεση, εξαπολύθηκε μια αστυνομική επιχείρηση η οποία το μόνο που κατάφερε ήταν να αποδείξει την ανικανότητά τους και τη βλακεία τους, μιας κι εμείς είχαμε καταφέρει να διαφύγουμε ανάμεσα στους δρόμους με συνεργό μας τη νύχτα.
Η επίθεση σε μια τράπεζα όπως η Banamex, μέσα σ’ ένα κέντρο οικονομικής εξουσίας, έγινε για να παροτρύνουμε όλο το συγγενικό φάσμα (ομάδες συγγένειας, αναρχικές ατομικότητες) και να καταδείξουμε πως η επιτήρηση ΔΕΝ είναι εμπόδιο – και πως τα μέσα μπορούν να είναι ευτελή. Οι πράξεις σαμποτάζ μπορούν να καταλήξουν να είναι πραγματικά απλές και εύκολα αναπαράξιμες.
Ας γεμίσουν με κάμερες όλες τις γωνίες, εμείς θα επιτεθούμε από τις σκιές της νύχτας. Αργά ή γρήγορα, οι βιτρίνες όλων των ναών τους θα γίνουνε συντρίμμια. Δεν περιμένουμε, ζούμε στο παρόν, και κάθε πράξη δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία στον αγώνα που αποφασίσαμε να αντιτάξουμε κόντρα στην επιβολή του Κεφαλαίου επί των ζωών μας.
Απέναντι στα μέτρα επιτήρησής τους, αντιτάσσουμε τα δίκτυά μας ασφαλείας, συνενοχής και φροντίδας.
ΛΕΥΤΕΡΟΙ Ή ΝΕΚΡΟΙ
ομάδα σαμποτάζ “κοιμόμαστε-λίγο”
Πόλη του Μεξικού, 2015.
ΥΓ. Η τράπεζα κατέληξε ολάκερη καρβουνιασμένη, δίνοντας έναν μαύρο τόνο στην καθημερινότητα της πόλης.
http://gr.contrainfo.espiv.net/2015/06/16/mexico-d-f-ataque-incendiario-a-sucursal-de-banamex/