Inter Arma received and translated:
A true life may end too soon,
but a meaningless one may not even really begin
The restless war against this world and its civilization has its own calendar. A calendar of fire, in whose pages, thousands of moments of hostilities between anarchists of Praxis and dominion, come alive. A calendar of memory against oblivion, which tries to cover within its dark veil all these moments, when anarchy armed itself and went on the offensive. A calendar of honor for all our brothers, who fell fighting in the dangerous journey for Dignity, Freedom and Anarchy. But even if they fell, they are not lost. They live among us. They are present in every moment of war against the existent, in every moment when conspiracies and dark plans of attack are woven. They live through acts of vengeance and they will continue to live as long as there are armed consciences ready to put their negations into action.
A calendar, in which our brother, anarchist comrade Mauricio Morales, has his own page written with the ink of memory, which seeks revenge…
“Arm yourselves and become violent, beautifully violent, until everything is blown up… Arm yourselves and fight state terrorism, burn, conspire, sabotage and be violent, beautifully violent, physically violent, deliberately violent…”
Mauricio Morales
On the 22nd of May, 2009, a black day dawns in its darkness. Our brother Mauricio Morales, putting his words into action, headed to the prison wardens’ school in Santiago, Chile, planning to blow it up. But the bomb he was carrying exploded prematurely and he fell dead before he was able to fulfill his plan of attack.
But our comrade was not forgotten. For five years now, dozens of attacks all around the world, were dedicated to him, honoring him in the way he deserves to.
In our world we do not weep for our dead, we do not perform memorials, sticking to miserable customary formalities. We carry our dead in our hearts. We carry them with us, in the fierce moments, where anarchist attack disturbs the order of this world.
Anarchy has neither victims, nor heroes.
Anarchy has a memory of living forms that honored their lives with their deaths and not shadowy zombies, which day by day honor their slow death with their life.
Mauri is on our side. He is the comrade we never met but shared with him the same passion for the destruction of this world. We shared with him the same desire to act aggressively, promoting continuous anarchist insurrection. Any of us could have been in his place and so we feel that he is one of us and we will never forget him…
Nothing is over
We still have much to do…
For us, for our dead…
“Because the eyes of the dead –our dead- are bright meteor, which roam in the infinite to find their way to us…
The eyes of our dead tell us about the “why” of life, showing us the secret flame, which burns our mystery…”
Renzo Novatore
Conspiracy of Cells of Fire FAI/IRF – Imprisoned members’ cell
Andreas Tsavdaridis – Member of FAI/IRF
https://interarma.info/en/2014/05/30/keimeno-tis-spf-kai-tou-tsavdaridi-gia-ton-morales/
===================================================================================
Κείμενο της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και του Ανδρέα Τσαβδαρίδη για το Mauricio Morales
Μια αληθινή ζωή μπορεί και να τελειώσει στη μέση,
μια ανούσια, όμως, να μην αρχίσει ποτέ πραγματικά
Ο ακατάπαυστος πόλεμος για την καταστροφή αυτού του κόσμου και του πολιτισμού του έχει το δικό του ημερολόγιο. Ένα ημερολόγιο φωτιάς, που στις σελίδες του ζωντανεύουν χιλιάδες στιγμές εχθροπραξιών ανάμεσα στους αναρχικούς της πράξης και την κυριαρχία. Ένα ημερολόγιο μνήμης ενάντια στη λήθη, που προσπαθεί να καλύψει στο σκοτεινό της πέπλο όλες εκείνες τις στιγμές, που η αναρχία οπλίστηκε και πέρασε στην επίθεση. Ένα ημερολόγιο τιμής για όλα τα αδέρφια μας, που έπεσαν μαχόμενα στο επικίνδυνο ταξίδι για την Αξιοπρέπεια, την Ελευθερία, την Αναρχία. Όμως, ακόμα κι αν έπεσαν, δε χάθηκαν. Ζουν ανάμεσά μας. Δίνουν το παρόν σε κάθε στιγμή πολέμου ενάντια στο υπάρχον, σε κάθε στιγμή που καταστρώνονται συνωμοσίες και σκοτεινά σχέδια επίθεσης. Ζουν μέσα από πράξεις εκδίκησης και θα ζουν όσο θα υπάρχουν οπλισμένες συνειδήσεις έτοιμες να κάνουν πράξη τις αρνήσεις τους.
Ένα ημερολόγιο, που ο αδερφός μας, ο αναρχικός σύντροφος Μαουρίσιο Μοράλες, έχει τη δική του σελίδα γραμμένη με το μελάνι της μνήμης, που ζητάει εκδίκηση…
“Οπλίσου και ξέσπασε βίαια, όμορφα βίαια, ώσπου να εκραγούν τα πάντα… Οπλίσου και πολέμα την τρομοκρατία, κάψε, συνωμότησε, σαμπόταρε, ξέσπασε βίαια, φυσικά βίαια, ελεύθερα βίαια…”
Μαουρίσιο Μοράλες
Στις 22 Μαΐου 2009, μια μαύρη μέρα ξημερώνει το σκοτάδι της. Ο αδερφός μας Μαουρίσιο Μοράλες, κάνοντας πράξη τα ίδια του τα λόγια, κατευθύνεται στη σχολή δεσμοφυλάκων, στο Σαντιάγο της Χιλής, σχεδιάζοντας να την ανατινάξει. Η βόμβα, όμως, που μεταφέρει, σκάει πρόωρα και ο σύντροφος πέφτει νεκρός, πριν ολοκληρωθεί το σχέδιο επίθεσης.
Ο σύντροφός μας, όμως, δεν ξεχάστηκε. Πέντε χρόνια τώρα, δεκάδες επιθέσεις σε όλον τον κόσμο του έχουν αφιερωθεί, τιμώντας τον όπως ακριβώς του αξίζει.
Στο δικό μας πόλεμο, τους νεκρούς μας δεν τους κλαίμε, ούτε τους κάνουμε μνημόσυνα εκτελώντας εθιμικές τυπολατρείες. Τους δικούς μας νεκρούς τους κρατάμε στην καρδιά μας. Τους κουβαλάμε μαζί μας στις άγριες στιγμές, όπου η αναρχική επίθεση διασαλεύει την τάξη αυτού του κόσμου.
Η αναρχία δεν έχει ούτε θύματα, ούτε ήρωες.
Η αναρχία έχει μνήμη από ζωντανές μορφές, που τίμησαν τη ζωή τους με το θάνατό τους κι όχι από νεκροζώντανες σκιές, που καθημερινά τιμούν τον αργό τους θάνατο με τη ζωή τους.
Ο Μαουρί είναι δίπλα μας. Είναι ο σύντροφος που ποτέ δε γνωρίσαμε, αλλά μοιραστήκαμε μαζί του το ίδιο πάθος για την καταστροφή αυτού του κόσμου. Μοιραστήκαμε μαζί του την ίδια επιθυμία να πράξουμε επιθετικά, προωθώντας τη διαρκή αναρχική εξέγερση. Στη θέση του θα μπορούσε να είναι κάποιος από εμάς και γι’ αυτό, τον αισθανόμαστε δικό μας, έναν από εμάς και δε θα τον ξεχάσουμε ποτέ…
Τίποτα δεν έχει τελειώσει…
Έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε…
Για εμάς, για τους νεκρούς μας…
“Επειδή τα μάτια των νεκρών – των δικών μας νεκρών – είναι φωτεινοί μετεωρίτες, που περιπλανώνται στο άπειρο για να βρουν το δρόμο τους προς εμάς..
Τα μάτια των δικών μας νεκρών μας λένε το «γιατί» της ζωής μας, δείχνοντάς μας την κρυφή φλόγα, που καίει το μυστήριό μας…”
Ρένζο Νοβατόρε
ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ FAI/IRF – ΠΥΡΗΝΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ FAI/IRF
https://interarma.info/el/2014/05/30/keimeno-tis-spf-kai-tou-tsavdaridi-gia-ton-morales/